- Kaide Plağı ve Şablon Hazırlanması
- Bükme Kroşelerin Hazırlanması
Kroşe Telleri
Kroşe Pensleri
Kroşelerin Bükülmesi
- Diş Dizimi ve Bitim İşlemi
Günümüzde akrilik protezler geçici amaçlı
kullanılmaktadırlar.
En büyük dezavantajları
uzun süre kullanıldıklarında dokuya gömülmeleri ve
doğal dişlerin lingualinde dişeti çekilmesine
neden olmalarıdır.
Kaide plağı olabildiğince geniş tutulmalı ve
dişlerin lingualinde ekvator hattına kadar
yükseltilmelidir.
Yapısal elemanlar
Akrilik kaide plağı
Bükme kroşeler
Yapay dişler
Kaide plağının genişliğini etkileyen faktörler
Destek dişlerin sayısı
az diş geniş
kaide plağı / çok diş dar kaide plağı
Destek dişlerin sağlamlığı
Destek dişlerin lokalizasyonları
Kaide plağının özellikleri
Serbest sonlu vakalarda kaide plağı alt çenede
retromolar kabartıyı, üst çenede tüberleri içine almalı
Lingual ve palatinalde kaide plağı dişlerin ekvator
hattına kadar çıkmalı ve ekvator hattında kalınlık sıfır olacak şekilde
inceltilmeli
Posterior dişlerin olduğu vakalarda kaide plağı
lingualde dişin distal aproksimal ortalarına kadar gelmeli
Kaide plağı üst çenede vibrasyon sınırına kadar
uzanacaksa postdam alanı hazırlanmalı
Alt ve üst çenede kaide plağının kenarları için modelde
kazıma yapılmalıdır. Kazıma genişlik ve derinlik olarak
0,5 mm’ yi
geçmemeli ve keskin olmamalıdır.
Vestibülden bakıldığında kaide plağı doğal dişlerin
distalinden veya mesialinden geçen dik çizgiyi geçmemelidir.
Akrilik parsiyel protezlerin yapımı
Model üzerinde planlamaya uygun şekilde kaide sınırları
çizilir
Andırkat bölgeleri doldurulur: Dişlerin servikal ve
interproksimal kısımları, doku andırkatları, lingual ve palatinalde kaidenin
uzandığı yerlerde ekvator çizgisi altında kalan alanlar
Model laklanarak soğuk akrilikten kaide plakları
çizilen sınırlarda hazırlanır.
Kroşelerin bükülmesi: 0,9-1,2 mm çaplı yarım yuvarlak
kroşe teli waldsachs ve düz pens kullanılarak bükülür.
Çevresel kroşe dişin aproksimal kısmından başlayarak
vestibüle dönecek ve ekvatorun üzerinden geçerek ekvatorun altında dişin
mesialine doğru andırkat bölgesinde sonlanacaktır.
Kroşe bükümü tamamlandıktan sonra kroşe sonu kretin
lingualine doğru uzatılır. Bu kısımlarda kaide plağı kalın olmamalıdır.
Kroşenin dişin andırkatı altına giren kısmı uca doğru
inceltilerek yuvarlanır. Pürüzlü yüzey lastikler ve cila pastası ile parlatılır.
Doğal dişlerin rehberliğinde mum duvarlar hazırlanır.
Oklüzyon kaydı alınıp, modeller artikülatöre bağlanır
ve diş dizimi yapılır.
Dişli prova yapıldıktan sonra bükme kroşeler modele ve
dişlere adapte edilir. Modelaj yapılır.
Gingival marjin kapatılmayacaksa kolenin 3 mm uzağından
geçmelidir.
Ancak, destek dişin palatinal yüzeyine plağın uzatılması
temizlenebilirliğini kolaylaştırdığından önerilir.
Muflaya alınır.
Mum atımı sonrası dişler ve kroşe mufla üst parçasında,
kaide plağı mufla alt parçasında kalır.
Akril tepimi, tesviye-cila iskelet protezdeki gibi yapılır.
Dişlerin lingual ve palatinal yüzeylerine temas eden kısımların
tesviyesi yapılırken, diş ve plak arasında açıklık oluşturulmamalıdır.
Ekvator hattında plak kalınlığı sıfırlanmalıdır.
Kroşe Telleri
Yuvarlak kroşe teli: Kesiti çember şeklindedir. Çapı
0.7-0.9 mm arasında olanlar kroşe yapımında kullanılır. Jackson ve geri dönen
kroşeler hazırlanır.
Yarım yuvarlak kroşe teli: Kesiti yarım yuvarlak olan
telin bir yüzü düz, diğer yüzü ise dışbükeydir. Düz olan yüzü dişe doğru olacak
şekilde kullanılmalıdır. Çapı 0.9-1.2 mm arasında değişir.
Kesitleri oval ya da üçgen şeklinde olan teller:
Nadiren kullanılır.
İnoxy yani paslanmaz çelikten fabrikasyon olarak
üretilmiş kroşe telleri piyasada mevcuttur.
Bu alaşımlar Fe içerdiğinden bükme esnasında tellerin ısıtılmaması
gerekir. 600 °C üzerinde ısıtılması
(telin tavlanması işlemi) telin bükülmesini kolaylaştırır, ancak fleksibilitesi
kaybolur. Kolaylıkla okside olduğundan tel renk değiştirir.
Au-Pt alaşımları da kroşe yapımında kullanılmaktadır.